Geschiedenis Schimmel Piano’s en Vleugels
De Duitse pianofabriek Schimmel werd in 1885 door Wilhelm Schimmel (1854-1946, zie rechter foto) in Leipzig opgericht. De meubelmaker Wilhelm Schimmel werd bij de beroemde pianofabriek Stichel tot pianobouwer opgeleid. Schimmel begon met de bouw van piano’s en vervaardigde vanaf 1892 ook vleugels. Hij bood zijn klanten een grote verscheidenheid aan modellen en uitvoeringen die technisch zeer geavanceerd waren. Door het grote succes is het bedrijf vele malen verhuisd en uitgebreid. Ook mocht het de titel van hofleverancier voeren.
In 1927 neemt zijn jongste zoon Wilhelm Arno het bedrijf over. De overgang naar de tweede generatie voltrekt zich in een economisch moeilijke periode. De firma fuseert met een aantal andere pianofabrikanten onder de naam “Deutsche Pianowerke AG” en verhuisde naar Braunschweig. Daar werd de firma vanaf 1931 weer als een zelfstandig bedrijf voortgezet, waardoor Wilhelm Arno Schimmel vrij zijn nieuwe initiatieven kon ontplooien en aan nieuwe constructies kon werken. De nieuwe fabriek die hij betrok werd in 1944 tijdens de Tweede Wereldoorlog compleet door brand verwoest. Na de wederopbouw in 1948 nam men de productie van piano’s weer op en vanaf 1950 produceerde Schimmel ook weer vleugels.
Na de dood van Wilhelm Arno Schimmel in 1961 zette zijn zoon Nikolaus Wilhelm Schimmel het bedrijf in de derde generatie voort. Tussen 1966 en 1982 werden nieuwe productiehallen en een concertzaal gebouwd. Het bedrijf nam de Franse pianofabrieken Gaveau (in 1967), Erard (in 1970) en Pleyel (in 1971) over (maar verkocht ze weer in 1994) alsmede de firma Bernhard May KG, Berlin in 1972 en Sabel AG in Rorschach in 1979.
Sinds 2003 leiden Gabriela Schimmel en Hannes M. Schimmel-Vogel het bedrijf in de vierde generatie. Na een financieel zware periode hopen ze in mei 2010 hun 125-jarig jubileum te vieren.
Schimmel voerde diverse technische en esthetische vernieuwingen door. Onder leiding van Wilhelm Arno werd in 1935 een rastloos klein pianomodel ontwikkeld. Vanaf de jaren 50 ontwierp hij nieuwe tijdloze modellen, geïnspireerd door de ontwikkelingen in de architectuur en meubeldesign.
In 1951 presenteerde hij de eerste transparante plexiglasvleugel ter wereld en in 1956 een vleugel met ingebouwde radio, platenspeler en bandrecorder. Door de samenwerking met ontwerpers en kunstenaars bleef het bedrijf de ontwikkeling van modern pianodesign voortzetten.
Na de dood van Wilhelm Arno Schimmel in 1961 zette zijn zoon Nikolaus Wilhelm Schimmel het bedrijf in de derde generatie voort. Tussen 1966 en 1982 werden nieuwe productiehallen en een concertzaal gebouwd. Het bedrijf nam de Franse pianofabrieken Gaveau (in 1967), Erard (in 1970) en Pleyel (in 1971) over (maar verkocht ze weer in 1994) alsmede de firma Bernhard May KG, Berlin in 1972 en Sabel AG in Rorschach in 1979.
Sinds 2003 leiden Gabriela Schimmel en Hannes M. Schimmel-Vogel het bedrijf in de vierde generatie. Na een financieel zware periode hopen ze in mei 2010 hun 125-jarig jubileum te vieren.
Schimmel voerde diverse technische en esthetische vernieuwingen door. Onder leiding van Wilhelm Arno werd in 1935 een rastloos klein pianomodel ontwikkeld. Vanaf de jaren 50 ontwierp hij nieuwe tijdloze modellen, geïnspireerd door de ontwikkelingen in de architectuur en meubeldesign.
In 1951 presenteerde hij de eerste transparante plexiglasvleugel ter wereld en in 1956 een vleugel met ingebouwde radio, platenspeler en bandrecorder. Door de samenwerking met ontwerpers en kunstenaars bleef het bedrijf de ontwikkeling van modern pianodesign voortzetten.
